Wielozadaniowy międzyplon – Proteiny i Humus

Obserwowane w ostatnich dniach porywiste wiatry uzmysłowiły wielu rolnikom problem erozji wietrznej, czyli wywiewania drobnego materiału powierzchniowej warstwy gleby. Proces ten zachodzi już przy prędkości wiatru wynoszącej 5 m/s, a w ostatnich dniach przekraczała ona 30 m/s, co znacznie potęgowało to zjawisko.

 Najintensywniej proces wywiewania zachodzi na przesuszonych glebach bez pokrywy roślinnej, czyli w praktyce dotyczy to szczególnie pól na których planowany jest siew buraka cukrowego lub kukurydzy. Proces ten jest o tyle szkodliwy, że wywiewane są najdrobniejsze frakcje gleby, odpowiedzialne m.in. za wiązanie wody.

 Niewątpliwie najskuteczniejszym rozwiązaniem ograniczającym to zjawisko jest uprawa międzyplonów, które osłaniają powierzchnię gleby od promieniowania słonecznego, nawalnego deszczu oraz wiatru. Mieszanka międzyplonowa PROTEINY i HUMUS składa się aż z 7 gatunków roślin (rzodkiew oleista, gorczyca biała, groch siewny, facelia błękitna, kapusta pastewna, gryka, seradela). Wielkim atutem mieszanki PROTEINY i HUMUS jest wysoki udział roślin bobowatych wiążących azot atmosferyczny, dzięki czemu w roślinach uprawianych następczo można obniżyć dawkę azotu stosowanego w nawozach mineralnych. Głęboko korzeniące się rośliny ograniczają wypłukiwanie składników pokarmowych oraz napowietrzają głębsze warstwy gleby.

 Bogaty i różnorodny gatunkowo międzyplon pełni także inną bardzo istotną funkcję. W związku z tym, że wiele gospodarstw nie stosowało od wielu lat obornika, bogate w składniki pokarmowe resztki roślinne są wręcz bezcenne, ponieważ działają próchnicotwórczo. Próchnicę należy traktować jako główny magazyn glebowy, ponieważ jest ona w stanie zgromadzić znaczne ilości wody oraz składników pokarmowych (odpowiednio 5 i 4-12 razy więcej niż mineralna część gleby).

 Więcej o mieszance przeczytasz tutaj – Proteiny i Humus